امروز در صف نانوایی کوچه ی ما غوغا بود 

یک جوان با پیر گرم دعوا بود

پیر مرد میگفت:جوان نوبت من بوده

آن جوان میگفت به من چه خاطرم آسوده!!

آن طرف نانوا بر سر قیمت نان سر مردم  غر میزد

کودکی داد میزد :من،دوتا لواش

نانوا میگفت :خیله خوب یواش!!

دخترک کوچک همسایه ی ما یک نفس غر میزد

که چرا نان مارا نمیدهد نان وا؟!

مادرش می گقت :صبر کن دختر نوبتت باید!

ومن هر روز از لب پنجره اتاق محو این مردم بودم

من از خرید نان ،من از دعوا ،من از نانوا،من از نان خوردن مردم اموختم

که اینجا قیمت نان بالاست!

اینجا قیمت نان به اندازه دل یک انسان می ارزد!!

من از نان خوردن این مردم اموختم:که چرا آدم روضه رضوان به دو گندم بفروخت!!!

نظرات شما عزیزان:

وحید

ساعت14:23---21 خرداد 1392

افرین داداش گلم خیلی عالی بود

بیتا

ساعت21:44---11 ارديبهشت 1392

سلام!!! عالییییییییی!همونجور که قبلا کفته بودم....

رز

ساعت17:59---11 فروردين 1392

زیبا بود ممنون از وبلاگ قشنگت
پاسخ:مرسی ابجی بزرگه تنکیو بازم بیایی ها منتظر نظرات قشنگت هستم

حسین

ساعت5:58---11 فروردين 1392

واقعا چ دوره زمونه ای شده توی این متنت همه چیز گویا بود .....سر ی نون گرفتن شخصیتای ادما اعصاب ادما و کلا همه ضاهروباطنشون مشخص میشه.......بازم ممنون داداش گلم

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: